کد مطلب:161762 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:235
علل کم توجهی به سیره عملی معصومین
این خلط مضر، اثر دیگری داشته است و آن این كه بیشتر گفتار معصومین مورد
بحث قرار گرفته و در سیره عملی آنان كمتر كاوش علمی صورت گرفته است و شاید بتوان دو علت را عمده ترین دلیل لین بی مهری دانست: 1- فرار از مسؤولیت یكی از عللی است كه برخی را وادار می نماید كه همواره بر مقام ثبوتی معصوم تاكید كنند؛ زیرا تصویر خداگونه و فوق بشری از معصوم، عملا تاسی پذیری از آنها را كاهش داده و مسؤولیتی آنچنان برای شنونده و گوینده ایجاد
نخواهد كرد. و آنقدر در مقام توصیف، معصوم با انسانها فاصله می گیرد كه جز ستایش و نیایش كاری برای شنونده باقی نمی ماند. برای این تفكر نه تنها نیازی به بررسی ابعاد عملی زندگی معصوم نیست، بلكه پرداختن صحیح به آن، مضر هم خواهد بود. و در صورتی كه مورد توجه قرار گیرد، باید در هاله ای از تقدس باشد و عملی غیرمعمول و خارق العاده تلقی گردد، تا كمتر به هدف فرار از مسؤولیت لطمه ای وارد نماید! زندگی عملی ائمه علیهم السلام، هنگامی قابل تقلید خواهد بود كه تحلیل و تفسیری بشری داشته باشد؛ ولی هنگامی كه تمامی آنها را وظیفه ای و حیانی و برخاسته از اطلاعات ویژه و غیربشری و مأموریتهای الهی دانستیم، چگونه ممكن است چنین شرایطی برای انسانهای غیرمعصوم فراهم گردد؟! بنابراین مردم فقط باید چون داستانهای افسانه ای! مناقب آنان را بشنوند و بر عظمت و یا مظلومیت آنها واقف گردند و حداكثر بر دشمنان آنان لعن و نفرین فرستند لاغیر!! 2- رخدادها و حوادثی در زندگی عملی آنان وجود دارد، كه ممكن است با تصویری كه از ائمه معصومین علیهم السلام ارائه شده، چندان سازگار نباشد؛ زیرا آنچه در زندگی و مدت عمر شریفشان در رابطه با جامعه و مردم رخ داده است، كاملا یك زندگی انسانی و معمولی و چندان از مسایل غیربشری در آن دیده نمی شود. یك زندگی بدون تكلف با تمامی مشخصه های انسانی و همراه با كمالاتی كه برای هر انسان خودساخته و با اراده ای دست یافتنی و قابل تقلید و پیروی است؛ یعنی زندگی یكسره اثباتی كه مردم به راحتی بتوانند با آن ارتباط برقرار كرده و از آن الهام گیرند و ارادتمندان، از آن تبعیت كنند به گونه ای كه چندان آن را تكلف آمیز هم نیابند. این هماهنگی به حدی است كه بسیاری از مردم حتی قادر به تشخیص و بازشناسایی آنان از دیگران نیستند و چندان فرقی به ظاهر میان آنها و دیگران نمی بینند! بسیاری از مردم در زمان آنها و در شهر آنها، دیگران را به عنوان امام و مرشد خود برمی گزینند! و آنها نیز برای جلب توجه مردم و یا اثبات حقانیت خویش، كمتر به وسایل و ابزار غیربشری متوسل شده اند! و سالهای سال، تنهایی و انزوا را برگزیدند و یا در رنج ستم حاكمان بسر بردند.
این گونه تصویر با دیدی كه به مردم القاء شده، چندان سازگار نیست؛ لذا باید از زندگی آنها گزینش شود و یا بیشتر از زبان گفتاری آنان استفاده شود كه برخی از جنبه های ثبوتی را نیز در بر دارد، بدون توجه به این كه درك و جداسازی این دو جنبه برای بسیاری از مردم میسر نیست و ائمه معصومین علهیم السلام نیز در این باب كمتر سخن گفته اند. ضمنا عوام مردم به هر سخنی كه از مسوولیت آنها بكاهد و بدون عمل به آنها امید بخشد، استقبال می كنند. اگر بشود با سالی یكبار گریستن بر مظلومیت ائمه و بلكه با تباكی (خود را به حالت گریستن درآوردن) بهشت را به دست آورد، چرا باید زحمت عمری سختی و محدودیت را برخود هموار ساخته و خود را در پیچ و خم وظایف و مسوولیتهای ریز و درشت محدود كنند! تبلیغ چنین دینی كه توجیه كننده بسیاری از لاابالی گیریها و تقصیرها است، برای عوام الناس مطبوعتر از دینی است كه وظیفه و مواظبت، همه زوایای زندگی فردی و اجتماعی او را فرا خواهد گرفت. و طبیعی است كه از چنین دین و اعتقادی، هم می توان بدون هیچ محدودیت هركاری كه خواست انجام داد، و هم می توان با صرف اندك هزینه و وقتی، رضای الهی را كسب كرد! و در زمره محبان و ارادتمندان خاص معصومین نیز درآمد!
بحث قرار گرفته و در سیره عملی آنان كمتر كاوش علمی صورت گرفته است و شاید بتوان دو علت را عمده ترین دلیل لین بی مهری دانست: 1- فرار از مسؤولیت یكی از عللی است كه برخی را وادار می نماید كه همواره بر مقام ثبوتی معصوم تاكید كنند؛ زیرا تصویر خداگونه و فوق بشری از معصوم، عملا تاسی پذیری از آنها را كاهش داده و مسؤولیتی آنچنان برای شنونده و گوینده ایجاد
نخواهد كرد. و آنقدر در مقام توصیف، معصوم با انسانها فاصله می گیرد كه جز ستایش و نیایش كاری برای شنونده باقی نمی ماند. برای این تفكر نه تنها نیازی به بررسی ابعاد عملی زندگی معصوم نیست، بلكه پرداختن صحیح به آن، مضر هم خواهد بود. و در صورتی كه مورد توجه قرار گیرد، باید در هاله ای از تقدس باشد و عملی غیرمعمول و خارق العاده تلقی گردد، تا كمتر به هدف فرار از مسؤولیت لطمه ای وارد نماید! زندگی عملی ائمه علیهم السلام، هنگامی قابل تقلید خواهد بود كه تحلیل و تفسیری بشری داشته باشد؛ ولی هنگامی كه تمامی آنها را وظیفه ای و حیانی و برخاسته از اطلاعات ویژه و غیربشری و مأموریتهای الهی دانستیم، چگونه ممكن است چنین شرایطی برای انسانهای غیرمعصوم فراهم گردد؟! بنابراین مردم فقط باید چون داستانهای افسانه ای! مناقب آنان را بشنوند و بر عظمت و یا مظلومیت آنها واقف گردند و حداكثر بر دشمنان آنان لعن و نفرین فرستند لاغیر!! 2- رخدادها و حوادثی در زندگی عملی آنان وجود دارد، كه ممكن است با تصویری كه از ائمه معصومین علیهم السلام ارائه شده، چندان سازگار نباشد؛ زیرا آنچه در زندگی و مدت عمر شریفشان در رابطه با جامعه و مردم رخ داده است، كاملا یك زندگی انسانی و معمولی و چندان از مسایل غیربشری در آن دیده نمی شود. یك زندگی بدون تكلف با تمامی مشخصه های انسانی و همراه با كمالاتی كه برای هر انسان خودساخته و با اراده ای دست یافتنی و قابل تقلید و پیروی است؛ یعنی زندگی یكسره اثباتی كه مردم به راحتی بتوانند با آن ارتباط برقرار كرده و از آن الهام گیرند و ارادتمندان، از آن تبعیت كنند به گونه ای كه چندان آن را تكلف آمیز هم نیابند. این هماهنگی به حدی است كه بسیاری از مردم حتی قادر به تشخیص و بازشناسایی آنان از دیگران نیستند و چندان فرقی به ظاهر میان آنها و دیگران نمی بینند! بسیاری از مردم در زمان آنها و در شهر آنها، دیگران را به عنوان امام و مرشد خود برمی گزینند! و آنها نیز برای جلب توجه مردم و یا اثبات حقانیت خویش، كمتر به وسایل و ابزار غیربشری متوسل شده اند! و سالهای سال، تنهایی و انزوا را برگزیدند و یا در رنج ستم حاكمان بسر بردند.
این گونه تصویر با دیدی كه به مردم القاء شده، چندان سازگار نیست؛ لذا باید از زندگی آنها گزینش شود و یا بیشتر از زبان گفتاری آنان استفاده شود كه برخی از جنبه های ثبوتی را نیز در بر دارد، بدون توجه به این كه درك و جداسازی این دو جنبه برای بسیاری از مردم میسر نیست و ائمه معصومین علهیم السلام نیز در این باب كمتر سخن گفته اند. ضمنا عوام مردم به هر سخنی كه از مسوولیت آنها بكاهد و بدون عمل به آنها امید بخشد، استقبال می كنند. اگر بشود با سالی یكبار گریستن بر مظلومیت ائمه و بلكه با تباكی (خود را به حالت گریستن درآوردن) بهشت را به دست آورد، چرا باید زحمت عمری سختی و محدودیت را برخود هموار ساخته و خود را در پیچ و خم وظایف و مسوولیتهای ریز و درشت محدود كنند! تبلیغ چنین دینی كه توجیه كننده بسیاری از لاابالی گیریها و تقصیرها است، برای عوام الناس مطبوعتر از دینی است كه وظیفه و مواظبت، همه زوایای زندگی فردی و اجتماعی او را فرا خواهد گرفت. و طبیعی است كه از چنین دین و اعتقادی، هم می توان بدون هیچ محدودیت هركاری كه خواست انجام داد، و هم می توان با صرف اندك هزینه و وقتی، رضای الهی را كسب كرد! و در زمره محبان و ارادتمندان خاص معصومین نیز درآمد!